Zondag 25 juni stond al een tijdje omcirkeld in mijn agenda. Die is redelijk gevuld met voornamelijk wielren gerelateerde zaken. Naast trainingen en coaching houd ik de geldigheid van mijn trainers licentie nauw in de gaten..
Zo kwam het dat ik mij in alle vroegte meldde bij het juryberaad in Warmenhuizen, alwaar die zondag deze ronde zou worden verreden.
Na een kop koffie en de nodige actuele zaken te hebben doorgenomen liepen we richting jurywagen.
De thermometer tikte toen al de 25 graden aan en het moest nog middag worden. Na parcours controle en enkele aanpassingen werd begonnen met de sportklassen, die goed vertegenwoordigd was. Ik mocht plaatsnemen in de sluitauto die achter het peloton reed.
Daar werd al snel duidelijk dat het zeer warme weer zijn tol zou eisen. Enkele bekende kleppers moesten de “rol” lossen, om het even in baantermen te houden.
“Alleen verzorging op de Veilingweg” werd nog eens duidelijk omgeroepen, door de 2 speakers die we voor deze dag ter beschikking hadden. Ze deden het leuk samen, goede interactie en de nodige kwinkslagen tussen door.
Langzaam begon het drukker te worden en rond het late middag uur mochten de grote mannen hun kunsten vertonen. Ook hier soms uitgepierde gezichten en de nodige zaken die er nu eenmaal bij horen. De muziek zwelt langzaam aan evenals de temperatuur, die nu toch de 30 graden aantikt!
“Ik ben gevallen, krijg ik een ronde vergoeding”, roept een renner hijgend als hij zich bij de jury meldt.
Een stuk bil en rug waren zichtbaar geworden naast een nog net leesbare sponsoruiting. De Jury keek elkaar aan en met een vlot gebaar werd het verzoek ingewilligd.
Dat laatste is dan ook typerend voor de jurytaken, leiding geven en in de geest van de wedstijd handelen. Soms niet makkelijk, maar uiteindelijk toch waardering krijgen.
Mijn dag zit er weer op! Grote bewondering voor die vrouwen en mannen van het jurycorps.
